Af hverju....

Það voru miklar pælingar við matarborðið í gær. Jón Gunnar var að spá í hvernig það hefði verið þegar það voru bara einn maður og ein kona. Hvernig föttuðu þau upp á því hvernig á að baka brauð?. Eftir að hafa stiklað á stóru varðandi þróunarsöguna þá tjáðum við drengnum að sennilega hafi þau ekki kunnað að baka brauð heldur borðað ávexti, grænmeti og þess háttar, aðallega epli!! Þau hafi ekki einu sinni getað bakað brauðið þar sem þau vissu ekki hvernig ætti að kveikja eld.

Þessi svör ollu miklum heilabrotum og fylgdu nokkrar spurningar í kjölfarið og að lokum kom auðvitað: "Hvernig föttuðu þau þá upp á því hvernig á að kveikja eld?"  Var ég orðin frekar þreyttur á þessu spurningaflóði og svaraði: "Þau fundu kveikjara."  Það var tekið gott og gilt, en mömmu hans fannst það ekki alveg ganga svo farið var í útskýringar á hvernig væri hægt að kveikja eld. Þetta með að nudda saman greinum og slá saman steinum fannst honum svo sem eðlilegt, miðað við allt baslið sem var á þessu liði, enda hafði hann séð þetta gert í einhverri teiknimynd.

Að lokum sló hann svo fram eftirfarandi: "Hvernig ætli þau hafi þá byrjað að borða kjöt? Kannski bara skutu þau óvart eitthvað og sögðu bara, Hey eigum við að prófa að borða þetta? og svo fannst þeim það bara gott.

Það er ýmislegt sem maður þarf að fræðast um.

 

Athugasemdir

[Helga Atlad (IP-tala skráð) 28.2.2007 kl. 11:46]

Þær eru yndislegar þessar pallborðsumræður, verst hvað það er oft fátt um svör. En að þú skulir ætla að redda þér fyrir horn með kveikjaranum vekur undrun mína. Ekki skrýtið að Krissý hafi viljað fara yfir þetta frá grunni. Stundum væri gott að hafa ömmu og afa til að segja bara þú skalt ræða þetta við hana ömmu eða hann afa.  En þetta með kjötið er náttúrulega algjör snilld. Ekki það að það hafi verið útaf því að ekkert annað ætlilegt var til staðar :-)

 Börn eru snillingar

kveðja Helga